Attached
ශ්‍රී ලංකාවේ දකුණු පළාත යනු භාෂාමය වශයෙන් ඉතා වැදගත් ඔවුන්ටම ආවේණික භාෂා ලක්ෂණ රාශියකින් සමන්විත මිනිසුන් පිරිසක් වාසය කරන පළාතකි. කෘෂිකර්මාන්තය හා ධීවර කර්මාන්තය ප්‍රධාන ජීවනෝපායන් කර ගත් දකුණු පළාත තුළ සිංහල ජාතිකයින් මෙන්ම දෙමළ හා මුස්ලිම් ජාතිකයෝ ද ජීවත් වෙති. මෙම පර්යේෂණයේ මූලික අරමුණ වන්නේ දකුණු පළාත කේන්ද්‍ර කොටගෙන එනම් ගාල්ල, මාතර හා හම්බන්තොට යන දිස්ත්‍රික්කයන්වල ජීවත් වන දෙමළ හා මුස්ලිම් ජාතිකයන්ගේ දමිළ භාෂා භාවිතයෙහි පවතින සුවිශේෂීත්වය ප්‍රධාන කොටගෙන එනම් ශ්‍රි ලංකාවේ අනෙකුත් දමිළ භාෂිත ප්‍රදේශයන් හා සසඳන විට දක්නට ලැබෙන වෙනස්කම් පිලිබඳ සොයා බැලීමයි. මෙම සමාජ ස්ථරයෙහි පවතින වාක් මාලාව තුළ අනෙකුත් දමිළ භාෂිත ප්‍රදේශයන් වලට වඩා බොහෝ දුරට වෙනස්කම් පවතී. එකී වෙනස්කම් එම ප්‍රදේශයේ ජනතාවගේ උචචාරණ විධි, උගත් නූගත්කම්, පරිසර වෙනස්වීම්, ජීවන රටාව ආදී කරුණු මත පදනම් ව පවතින බවක් දක්නට ලැබේ. මෙම පර්යේෂණය සඳහා සම්මුඛ සාකච්ඡා ප්‍රධාන පර්යේෂණ ක්‍රමවේදය වශයෙන් භාවිතා කළ අතර එහිදි දකුණු පළාතේ ජිවත් වන විවිධ වයස් මට්ටමේ පුද්ගලයන්ගෙන් දත්ත රැස් කර ගන්නා ලදි. සංසන්දනාත්මකව ගත්විට ශ්‍රී ලංකාවේ අනෙකුත් පළාත්වල ජීවත් වන දමිළ භාෂිකයින්ගේ දමිළ වහරට වඩා වෙනස්ව යමින් දකුණු පළාත් වාසී දමිළ භාෂිකයින්ගේ දමිළ භාෂා භාවිතය අතර විශේෂයෙන් පෙන්නුම් කරනු ලබන වෙනස්කම් රාශියක් දක්නට ලැබුණු බව එනම් අනෙකුත් ප්‍රදේශයන් වල ජීවත් වන දමිළ, මුස්ලිම් ජනතාවගේ භාෂිත දමිළ භාෂාව අතර වෙනස් වන උපභාෂාමය ලක්ෂණ රැගත් සමාජයක් ලෙස දකුණු පළාත් දමිළ වහර හදුන්වා දිය හැකිය.
